Bullying**

Ο Ανδρόνικος Γιώργος 21 ετών έχει δύο ονόματα αλλά στην ζωή του επέλεξε να μην κάνει διπλή ζωή, να κρυφτεί και να υποδυθεί ρόλους.  Ένα από τα πολλά θύματα σχολικής βίας  ζει την ζωή του όπως την έχει ονειρευτεί καταφέρνοντας μέσα από τις δυσκολίες να βγει  δυνατός και ελεύθερος.

του Γ.Τσιτιρίδη 

φωτογραφίες Γ.Στριφτάρης(striftaris.com)

Και γιατί έχεις δύο ονόματα ;

Με βάφτισαν Ανδρόνικο γιατί έτσι έλεγαν την γιαγιά μου και Γιώργο γιατί γεννήθηκα την ημέρα του Αγίου Γεωργίου. Όταν έφυγα από το πρώτο σχολείο που με χτυπούσαν  με λέγανε Γιώργο. Μετά το άλλαξα σε Ανδρόνικο για να με ξεχάσουν εντελώς. Ακόμα και τώρα αν ακούσω να με λένε Γιώργο φοβάμαι μήπως λένε εμένα. Όταν  ήρθε ένα παιδί που πήγαινε σ το πρώτο μου  σχολείο και  μου λέει  «Είσαι ο Γιώργος;   Του είπα  όχι Ανδρόνικο με λένε κάνεις κάποιο λάθος.

Πες μου λίγα πράγματα για σένα

Είμαι 21 ζω εδώ στην Αθήνα με τους δικούς μου , έχω έναν ακόμα αδελφό μεγαλύτερο που είναι και αυτός ομοφυλόφιλος έχω τελειώσει το Λύκειο ,Γραφιστικές εφαρμογές.

Πότε κατάλαβες για την σεξουαλική του ταυτότητα;

Πότε κατάλαβα ότι είμαι διαφορετικός.. από το Δημοτικό  όπως όλα  τα παιδιά που δεν τους αρέσουν τα αγορίστικα παιχνίδια και παίζουν με κούκλες και με κορίτσια. Είχα και τον Κωστάκη που πιανόμασταν χεράκι- χεράκι στο σχολείο και μας έλεγε η δασκάλα ότι δεν είναι σωστό να του πιάνω  το χέρι. Ήρθε μέχρι και η μάνα μου στο σχολείο  για να της εξηγήσουν ότι  δεν είναι σωστό και δεν αρμόζει στις συμπεριφορές του σχολείου και θα πρέπει αυτή να κάνει κάτι γ αυτό να μου  το απαγορεύσει αλλά η μητέρα μου δεν μου το είπε ποτέ, όχι γιατί ντρεπότανε η δεν ήθελε να το αποδεχτεί αλλά γιατί το ήξερε φαινότανε άλλωστε ότι είχα μια προδιάθεση προς  κάτι εντελώς διαφορετικό από τα άλλα παιδία. Τα   Χριστούγεννα παρήγγειλα στον Άγιο Βασίλη μια κούκλα και η μάνα μου έκανε τον Άγιο Βασίλη και μου έφερε ένα αμαξάκι και εγώ δεν το ήθελα και έκλαιγα. Μου είπαν ότι έκανε λάθος ο Άγιος Βασίλης και μου έφερε αυτοκινητάκι για  να δουν την αντίδραση μου . Αλλά μετά τελικά μου την πήραν την κούκλα. 

Σου απαγόρεψαν τελικά στο σχολείο να πιάνεσαι χέρι –χέρι με το παιδί ;

Ναι αλλά εμείς πιανόμασταν στην τάξη, όταν καθόμασταν, κάτω από το θρανίο και δεν φαινότανε και όχι στο προαύλιο  στο διάλλειμα .

Ήταν κάτι σαν  πρώτη σχέση  με αγόρι;

Ναι κάπως έτσι  ξέρεις αυτό το πολύ ωραίο το πολύ παιδικό της ηλικίας εκείνης που δεν καταλαβαίνεις και πολλά πράγματα ούτε γιατί τα κάνεις. Το παιδί αυτό ας  πούμε δεν είναι gay , δεν ξέρω αν καταλάβαινε και τι έκανε , εγώ τον αγαπούσα και ήθελα να κάναμε παρέα.

Στους δικούς σου που είχαν όπως είπες υποψίες πότε τελικά το είπες;

Στα 14 στην πρώτη Γυμνασίου γιατί δεν μπορούσα πια να το κρατήσω κρυφό , δεν μπορούσα να καταπιέζομαι άλλο και έπρεπε να το πω. Οι γονείς μου έχουν ζήσει και δουλέψει στο εξωτερικό στο Λονδίνο και έχουν απόψεις πολύ προοδευτικές. Ο πατέρας μου είπε ότι το ξέρανε και το είχανε συζητήσει δεν μου είπανε κάτι γιατί δεν θέλανε να με πιέσουνε και περιμένανε να το κάνω εγώ όταν νιώσω έτοιμος. Θέλανε να είμαι ευτυχισμένος και να ζω όπως επιλέξω τίποτα άλλο. 

Έχεις έναν ακόμα αδελφό που είναι και αυτός γκέι;

Ναι έχω έναν αδελφό είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος δεν το αποκάλυψε ότι είναι δεν το λέει αλλά φαίνεται , έχουμε μεγαλώσει σε μια ανοιχτή φιλελεύθερη οικογένεια αλλά δεν αποκαλύπτεται το κρατάει από όλους κρυφό. Ίσως φοβάται ότι μπορεί να περάσει όλα αυτά που πέρασα εγώ στο Λύκειο στο Γυμνάσιο το κράξιμο αλλά είναι και 25 πλέον περάσανε τα χρόνια πρέπει να το αποβάλλει πιστεύω αυτό. Δεν μπορεί να του πει κάποιος κάτι έχει την δουλειά του την ζωή του.

Εσένα σου το έχει πει ;

Ναι βγαίνουμε στα ίδια μέρη , έχουμε πάρει τους ίδιους γκόμενους αλλά στους γονείς μου δεν το έχει πει αν και το υποψιάζονται  με τις συζητήσεις με την μητέρα μου η ίδια λέει ότι θα έπρεπε να είναι πιο ανοιχτός να λέει αυτά που αισθάνεται να εκφράζεται για τα ξέρει ότι έχει κάποιους να τον στηρίξουν και ότι είμαστε πλάι του. Όταν αισθανθεί έτοιμος πιστεύω ότι θα το πει.

Παρέα κάνετε βγαίνετε;

Όχι δεν βγαίνουμε μαζί δεν κάνουμε παρέα , ίσως κάποια στιγμή αν τον πετύχω κάπου έξω και σπάνια αν βρεθούμε στο ίδιο μέρος.  Το γεγονός ότι εγώ είχα επιλέξει να μην κρύβω την σεξουαλικότητα μου ήταν ένα από τα προβλήματα στην σχέση μας. Ξεκίνησε από το Γυμνάσιο αυτός έφευγε ας πούμε πιο νωρίς για να μην πάμε μαζί στο σχολείο και μας δούνε. Μοιάζαμε και μοιάζουμε εμφανισιακά και έλεγε σε όλους ότι είμαστε ξαδέλφια δεν ήθελε κανείς να ξέρει ότι είναι αδελφός μου . Τα  χρήματα που μας έδινε η μητέρα μου και ήταν και για τους δυο μας τα έπαιρνε μια κοινή μας φίλη και μου τα έφερνε αυτός ντρεπότανε.

Επειδή ήσουν ο πούστης του σχολείου γ αυτό ντρεπότανε ; Φοβότανε ;

Ναι αυτό ότι είμαι ο πούστης του σχολείου και αν μας δούνε μαζί τη θα υποθέσουν και τη θα πούν και όχι μόνο ο αδελφός μου και άλλοι το είχαν αυτό το πρόβλημα. Τον αδελφό μου δεν τον κράζανε στο σχολείο. Ήταν από αυτούς τους δυνατούς εγώ ήμουν από τους αδυνάτους.

Σε ενοχλούσε η συμπεριφορά του ;

Ναι με ενοχλούσε , τώρα τον καταλαβαίνω  δεν ήθελε να περάσει αυτά που πέρασα εγώ. Τότε με πλήγωνε απίστευτα. Το έχουμε συζητήσει κιόλας και μου λέει ότι πέρασε , πρέπει να το ξεχάσουμε δεν είναι και κάτι που του αρέσει μάλλον. Και σε ξύλο και σε τσαμπουκάδες δεν έχει μπει ποτέ στην μέση ούτε καν να πει κάτι. 

Τον έχεις συγχωρέσει;

Προσπαθώ όπως και αυτός προσπαθεί να καλύψει το κενό που έχει η σχέση μας εκείνου του καιρού που δεν μου μίλαγε. Τώρα προσπαθεί να φανεί μεγαλύτερος αδελφός. 

Πως  βίωσες τα σχολικά χρόνια;

Όταν τελείωσα το Γυμνάσιο που ήταν όλα σχετικά καλά , - με κράζανε λίγο αλλά μέχρι εκεί δεν με ενδιέφερε και τόσο,- πήγα Λύκειο στην Γκράβα  που είναι κατεξοχήν κακόφημο με την πλειοψηφία τον παιδιών να αποτελείτε από αγόρια, εγώ ως τότε έκανα παρέα μόνο με κορίτσια άρχισαν λοιπόν  να δυσκολεύουν τα πράγματα.  Ήταν όμως το σχολείο  που ήταν δίπλα στο σπίτι μου δεν μπορούσα να πάω κάπου αλλού. Μου έτυχε πολλές φορές να ζήσω το ξύλο το bouling να με κλέψουνε ,πολύ ξύλο και βρισίδια «Πάρτα πουστάρα» και τέτοια. Από ένα σημείο και μετά δεν πήγαινα. Ξυπνούσα κανονικά έκανα ότι πήγαινα  αλλά έφευγα και γυρνούσα την ώρα που σχόλαγα. Ένα μήνα μετά όμως ήρθε το χαρτί με τις απουσίες στο σπίτι  και μου λένε οι γονείς μου να συζητήσουμε και με ρωτάνε “τι γίνετε τι σε απασχολεί;” Τους είπα ότι με χτυπάνε επειδή είμαι κάτι διαφορετικό από την δική τους εικόνα από αυτό που έχουν συνηθίσει. Τότε αποφάσισαν να με ξεγράψουν και θύμωσαν που δεν τους το είπα πιο νωρίς να γλυτώσω όλη αυτή την διαδικασία αλλά ο διευθυντής ήταν τόσο φασίστας που  δεν μου έκανε τα χαρτιά για τον πραγματικό λόγο ενώ και αυτός το έβλεπε και το ήξερε αλλά δεν μίλαγε.  Προκειμένου  να μην γίνει ντόρος δεν τον ενοχλούσε να τρώει και ένας κάπου- κάπου το ξύλο αρκεί μετά να είμαστε όλοι μια αγαπημένη παρέα. Για να πάρω τα χαρτιά μου λοιπόν έπρεπε να απευθυνθώ σε δικηγόρο και να γνωματεύσουν ότι έχω ψυχολογικά προβλήματα και πρέπει εγώ να μετακινηθώ γιατί εγώ έχω το πρόβλημα και όχι γιατί  το σχολείο ήταν ακατάλληλο για μένα. Αυτό δεν έπρεπε να γραφτεί και να φανεί με τίποτα.

Οι καθηγητές βλέπανε ξέρανε;

Ναι φυσικά βλέπανε και μου λέγανε προσπάθησε  να μην δίνεις  δικαιώματα, μαζέψου , μην κουνάς τα χέρια σου πράγματα που ήταν από τη φύση μου δεν ήταν κάτι που μπορούσα να το αλλάξω. Ο τρόπος που περπατάω και περπατάει ο καθένας δεν είναι κάτι που αλλάζει. Δεν έκανα κάτι εξωφρενικό και περίεργο. Μάλιστα μου λέγανε οι καθηγητές φύγε λίγο πιο νωρίς από τους άλλους μην σου τύχει κάτι μην σε πιάσουν και σε δείρουν.

Σε υπερασπίστηκε κάποιος καθηγητής ;

Από εκείνο το σχολείο κανένας. Θεωρούσαν ότι αφού έφαγα μια φορά ξύλο την δεύτερη και την τρίτη φορά μάλλον εγώ ήμουν υπερβολικός και τους προκαλούσα με τον τρόπο μου.

Πόσες φορές έφαγες ξύλο;

Τρις φορές.  Ήταν μια ομάδα από τέσσερα παιδία κράζανε “κοίτα μια αδελφή” , “πούστη” , “κοίτα πως πάει” και κάποια στιγμή γύρισα. Τι το ήθελα αρχίσανε να μου λένε “τι κοιτάς μωρή” και ήρθαν και χίμηξαν επάνω μου. Και έτσι ξεκινούσε περιμένανε να τους δώσεις υποτίθεται κάποια αφορμή.

Έχεις δει κάποιους από αυτός ξανά;

Όταν παίχτηκε ένα επεισόδιο με θέμα  το bullying στην εκπομπη « Πρωταγωνιστές» στο οποίο συμμετείχα έτυχε και είδα κάποια παιδιά και με κοιτάξανε με ένα βλέμμα ενοχής σαν να θέλανε να έρθουν να μου πουν κάτι όπως και στο καινούργιο σχολείο ένα παιδί που με έκραζε ήρθε και μου είπε συγνώμη αλλά δεν ήξερα τι έχεις περάσει

Και τι ήταν αυτό που έκανε αυτά τα παιδιά τελικά να έχουν αυτήν την συμπεριφορά;

Σίγουρα όχι από κακία κανείς δεν έχει έμφυτη την κακία μέσα του. Στην αρχή τους μίσησα αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν έχουν λόγο να το κάνουν αυτό. Είναι η άγνοια , η αμάθεια τον παιδιών και των καθηγητών που δεν διδάσκουν και δεν δίνουν στα παιδιά να καταλάβουν ότι υπάρχουν πολλά και διαφορετικά άτομα στην κοινωνία και γκέι και λεσβίες τρανσέξουαλ . Έχουμε στο μυαλό μας στο σχολείο ότι υπάρχουν οι άντρες και οι γυναίκες με μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα και συμπεριφορά  δεν είναι όμως έτσι. Και το έγκλημα είναι ότι μέσα στις τάξεις δεν εξηγεί κανείς τίποτα παραπάνω από τα δεδομένα. Όλα τα άλλα προσπαθείς να τα μάθεις έξω από εκεί. Και αυτό που πιστεύω επίσης για τους καθηγητές είναι ότι μπορεί να μην υπάρχει μάθημα σεξουαλικής αγωγής αλλά από ανθρωπισμό και μόνο όταν βλέπεις ότι χτυπάνε ένα παιδί δεν θα πας να τους πιάσεις και να συζητήσεις μαζί τους; Όχι να τους επιβάλλεις κάτι η να τους τιμωρήσεις απαραίτητα αλλά να τους μιλήσεις .

Πιστεύεις ότι κάποιοι από αυτούς που ήταν βίαιοι και σε βρίζανε ήταν οι ίδιοι ομοφυλόφιλοι;

Ναι το ξέρω γιατί κάποιους τους έχω δει και σε γκέι μαγαζιά και τους έχω πιάσει και τους έχω πει είστε εδώ ενώ κάποτε με κράζατε αλλά είναι θέμα καταπίεσης προσπαθούσαν να κρύψουν την γκεί πλευρά τους να  μην φανεί βρίζοντας εμένα. Δεν μου έδωσαν απάντηση όμως δεν είχαν κάτι να πουν. 

Στο καινούργιο σχολείο που πήγες μετά πως ήταν τα πράγματα.

Στο καινούργιο σχολείο ήταν καλύτερα είχε κοπέλες μπορούσα να κάνω παρέα πιο εύκολα οι καθηγητές ήταν νέοι  και μπορούσα να συνεννοηθώ. Δεν είχα κόμπλεξ πλέον για τίποτα ακόμα και να με στραβοκοιτούσανε εγώ πήγαινα και τους εξηγούμουνα και έλεγα αυτό είμαι.

Δεν το έβαλες κάτω να απογοητευτείς ακούμε συνέχεια ακόμα και για αυτοκτονίες έφηβων θύματων του bullying

Ήμουν δυνατός σ αυτό μόνο στο Γυμνάσιο που στεναχωριόμουνα έκλαιγα έλεγα μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό; Δεν ήξερα κάποιον άλλον κάποιο αγόρι που να νιώθει όπως εγω σκεφτόμουν ότι εγώ φταίω κάτι δεν πάει καλά με μένα. Γ αυτό το είπα και νωρίς στους δικούς μου νόμιζα ότι φταίω ότι έχω κάτι και ότι είναι πρόβλημα και πρέπει να το λύσουμε.

Πως  μπορεί να αλλάξει το φαινόμενο της βίας στο σχολείο;

Πιστεύω το φαινόμενο αυτό μπορεί  να εξαλείφει μόνο με σταδιακή ενημέρωση των καθηγητών στα σχολεία για την σεξουαλικότητα  και την διαφορετικότητα να γίνονται ομάδες παιδιών που να συζητάνε για διάφορα θέματα με κάποιον σύμβουλο. Να υπάρχει σύμβουλος στο σχολείο που να κάνει μόνο αυτό ως δουλειά.

Με  το bullying την βία στερήθηκες πράγματα;

Ναι όλο αυτό με στιγμάτισε λίγο μου άφησε κατάλοιπα. Φοβάμαι και δεν μπορώ να βρίσκομαι σε ένα χώρο που έχει πολλούς άντρες νιώθω απειλή μια μικρή φοβία.

Τον στρατό πως τον βλέπεις εκεί υπάρχουν πολλοί άντρες σε ένα χώρο.

Πήγα πέρσυ και έκλαιγα δεν άντεχα μέσα. Τους  είπα ότι δεν μπορώ όχι επειδή είμαι γκέι αλλά επειδή δεν μπορώ να συνυπάρξω με τόσους άντρες και πήρα τελικά αναβολή. Μου είπανε  ότι αν αισθάνομαι ότι είναι τόσο πολύ μεγάλο πρόβλημα για μένα δεν μπορούν να με κρατήσουνε. Ο λοχίας  με τον οποίο μίλησα και του τα είπα όλα μου είπε ότι δεν είναι όλος ο κόσμος για το στρατό και αυτό όχι γιατί είναι ομοφυλόφιλος. Δεν μπορούμε να κρατήσουμε ένα παιδί που έχει βιώματα άσχημα γιατί μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερα μέσα στο στρατό αυτό είπε. Ήταν καλή η συμπεριφορά του. Ένιωθα σαν ζώο στο κλουβί δεν ήθελα να είμαι εκεί εγκλωβισμένος κλεισμένος.  Οι άλλοι μπορεί να μην είχαν πρόβλημα μάλιστα μου λέγανε ηρέμησε μην κάνεις έτσι. Στο δικό μου μυαλό τους έβαζα στην θέση αυτόν που με χτυπούσαν στο σχολείο. Το ότι είμαι με άλλους άντρες σε ένα χώρο μου δημιουργεί το φόβο ότι αργά η γρήγορα θα συμβεί κάτι.

Με τους συγγενείς υπήρξε κάποιο πρόβλημα για τις επιλογές σου ;

Η μάνα μου λέει “όποιος δεν θέλει το παιδί μου δεν είναι οικογένεια μου”. Αν τις έχουν πει κάτι δεν ξέρω αλλά δεν έχω πρόβλημα με κανέναν.

Λόγο όλων αυτών μπήκες γρήγορα και στην ακτιβιστική δράση ένιωσες ότι θέλεις να προσφέρεις. Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τα κοινά;

Η πρώτη φορά ήταν όταν έμαθα έξω από ένα γκέι μαγαζί για το Pride ότι γίνεται κάθε χρόνο και χρειάζονται εθελοντές και πήγα. Ήθελα να είμαι με άτομα που σκέφτονται και νιώθουν τα ίδια πράγματα με μένα. Ήταν πριν από 4 χρόνια και έμεινα κόλλησα με το pride και τον εθελοντισμό.

Πως σου φαίνεται ;

Μ αρέσει έρχονται καινούργια άτομα , νέος κόσμος που δεν ξέρεις  δεν βαριέμαι να κάνω πράγματα για τους γκέι και για να μαθαίνει ο κόσμος ποιοι είμαστε.

Εσύ σαν νέο παιδί, νέο αίμα πως βλέπεις το Pride;

Μ αρέσει, με καλύπτει, είναι μια μέρα για τους ομοφυλόφιλους είναι γιορτή διεκδίκηση όλα. Μετά το τέλος όμως το Pride  ξεχνιέται δεν γίνεται τίποτα και απλά περιμένουνε την επόμενη χρονιά δεν υπάρχει κάτι συνεχές , μια έντονη παρουσία κάτι που να ενημερώνει και να υπενθυμίζει ότι είναι εδώ το Pride.

Σε κάποια άλλη ομάδα είσαι ;

Ναι στην Colour Youth που είναι ομάδα νέων ομοφυλόφιλων της Αθήνας. Υπάρχουν πολλά παιδιά που έρχονται τα οποία προσπαθούν να το πουν στους δικούς τους και η ομάδα βοηθάει σ αυτό. Εμένα με βοηθάει η ομάδα πολύ και εγώ τότε που το είπα δεν ήξερα πώς να το πω πιέστηκα μπορεί να το έκανα και με λάθος τρόπο.

Στους πρωταγωνιστές πως βρέθηκες; Τι σου είπανε αυτοί που σε είδανε εκεί ;

Από την Colour Youth και το έκανα γιατί ήθελα ο κόσμος να ξέρει και να μάθει ότι το bullying είναι  κάτι που το περνάνε πολλά παιδιά και επίσης τα παιδιά που θα το βλέπανε ότι δεν είναι μόνοι τους. Οι καθηγητές μου είπανε μπράβο γιατί με αυτό τον τρόπο βοήθησα ίσως και άλλα παιδιά.

Και τι κάνεις τώρα που τελείωσε το σχολείο;

Ασχολούμαι με το τατουάζ έχω κάνει μαθήματα και σεμινάρια. Μ αρέσει πολύ  με κάνει να νιώθω δημιουργικός και ελεύθερος. Κάνω πολλά και διάφορα τατουάζ  στο σώμα μου.  Μ αρέσει αυτή η τέχνη η εικόνα οι συμβολισμοί που έχουν ότι το κουβαλάς πάνω σου. Έχω  πράγματα που με αντιπροσωπεύουν απόλυτα.  Σπιτάκια, πουλιά ,γράμματα.

Τα σπιτάκια τι είναι ;

Είναι από ζωγραφιές μου παλιές παιδικά σπιτάκια, η παιδικότητα μου επάνω μου , την κουβαλάω γιατί στην πραγματικότητα δεν την έζησα και τόσο έντονα ούτε όπως εγώ θα ήθελα.

Τα πουλάκια;

Συμβολίζουν ελευθερία. Έχω πολλά επάνω μου θέλω να είμαι ελεύθερος

Είσαι ;

Τώρα πλέον είμαι  πιστεύω ότι όλη η δέσμευση μου ήταν το σχολείο που έπρεπε να πάω καταναγκαστικά και να συμβιώνω με ανθρώπους που δεν θέλω.

Τι σκέφτεσαι να κάνεις από εδώ και πέρα ;

Να πάω στο Βερολίνο. Ήμουν πριν από μήνες και μου άρεσε πολύ. Eγω   είμαι ελεύθερος μέσα μου αλλά θέλω να μείνω και σε ένα περιβάλλον που να είμαι  ελεύθερος η Ελλάδα η Αθήνα δεν είναι έτσι. Τώρα ξεκινάει να γίνεται κάτι και όσο και να δυο φανεί περίεργο στα Εξάρχεια νιώθω πιο ελεύθερος και όχι στο Γκάζι. Έχω πολλούς φίλους εκεί στρέητ  που με προστατεύουν  με καταλαβαίνουν. Στο Γκάζι αν γίνει οτιδήποτε δεν ξέρω αν βρεθεί κάποιος να με βοηθήσει η να με προστατέψει.

Θα άλλαζες τον εαυτό σου για να φτάσεις κοντά στην εικόνα με την οποία η κοινωνία θα ήταν ικανοποιημένη από σένα;

Όχι  σε καμία περίπτωση. Αυτός είμαι και σε όποιον αρέσω κλισέ αλλά σε μένα ισχύει 100%

Και τι θέλεις να κάνεις στο Βερολίνο τι όνειρα έχεις ;

Να ασχοληθώ με την φωτογραφία μ αρέσει πολύ η εικόνα. Θέλω να βρω και έναν άνθρωπο να αγαπιόμαστε  και να περνάμε καλά.

**Βullying είναι ο επαναλαμβανόμενος εκφοβισμός ατόμων με πραγματική ή απειλούμενη μαρτυρική ποινή φυσικής, προφορικής, γραπτής, ή συναισθηματικής κακομεταχείρισής τους ή της διάδοσης φημών με απώτερο σκοπό τον κοινωνικό τους αποκλεισμό, ή της αρπαγής της περιουσίας τους. Συμπεριλαμβάνει και τις περιπτώσεις ύβρεων κατά της εθνικότητας, φυλής ή ιδιαιτερότητας κάποιου. Αναλυτικότερα στον όρο bullying συμπεριλαμβάνονται:

Χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων

Απειλές και εκβιασμός

Σωματική βία, χτυπήματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές, σπρωξίματα

Κλοπές

Εσκεμμένο ή συχνό αποκλεισμό μαθητών από κοινωνικές δραστηριότητες

Διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών

 (ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΚΟΥΝΤΣΙΔΟΥ)

(πρώτη δημοσίευση περιοδικά fagazine)