Μια Μικρή Οδύσσεια του διαστήματος από τον Marco Castelli

Με καταγωγή  από τη Φλωρεντία ο Marco Castelli μετακόμισε προσφάτως στην Θεσσαλονίκη για ένα μακροπρόθεσμο project που προσπαθεί να δημιουργήσει. Ως εικαστικός και  καλλιτέχνης εστιάζει στην επικοινωνία, το ενδιαφέρον για  τον άνθρωπο, το περιβάλλον και την ζωή γύρω του, αναζητώντας  διαφορετικούς τρόπους έκφρασης και  δημιουργίας. Έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις σε όλο το κόσμο και  έχει  βραβευτεί γ αυτές.

Στην Θεσσαλονίκη  παρουσιάζει από τις 4 εώς τις 18 Σεπτεμβρίου στο Pikap Ολύμπου 57 την φωτογραφική έκθεση A MICRO ODYSSEY.

Αντάμωμα Θολιωτών

Σε  ένα χωριό της Δράμας τον Άνω Θόλο, που κάποτε έσφυζε από ζωή και σήμερα είναι πλήρως εγκαταλελειμμένο και παραδομένο στην φύση μια φορά το χρόνο γίνεται το αντάμωμα και ζωντανεύουν οι παλιές μνήμες σε ένα γλέντι που κρατάει από το πρωί μέχρι το βράδι. 

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : Ο κήπος των γλυπτών

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Η εντυπωσιακή ιστορία του ναού του Αγίου Στεφάνου Αρναίας και τα μυστικά του

Η Αρναία είναι μια από τις γραφικότερες κωμοπόλεις  της ορεινής Χαλκιδικής με πανέμορφα κτήρια και καταπράσινα τοπία. Ο μητροπολιτικός της ναός κρύβει μια μεγάλη εντυπωσιακή ιστορία που ακόμα και σήμερα φέρνει  στο φως ευρήματα και πληροφορίες για την περιοχή.

Abba museum Σε ένα από τα ωραιότερα μουσεία της Στοκχόλμης φέτος το καλοκαίρι την τιμητική της έχει η Ελλάδα.

Είναι πολλά το μουσεία που μπορεί κανείς να επισκεφθεί στην Στοκχόλμη και να εντυπωσιαστεί από αυτά. Υπάρχει όμως ένα που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και αγαπητό στους τουρίστες, το μουσείο του Σουηδικού συγκροτήματος Abba. Πρόκειται για μια καλοστημένη επιχείρηση που διαθέτει εκτός από το μουσείο (με είσοδο 20 ευρώ), καφετέρια, εστιατόριο, πωλητήριο, μουσικές βραδιές, party  και ξενοδοχείο.

Τα σιντριβάνια της Θεσσαλονίκης σε εγκατάλειψη

Τα σιντριβάνια αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία σε πάρκα και πλατείες. Πολλά από αυτά συνοδεύονται από αγάλματα εκπληκτικής ομορφιάς και γίνονται τόπος έλξης αυτών που αναζητούν λίγη δροσιά. Δεν λείπουν οι εικόνες από πόλεις (και από την Θεσσαλονίκη) που σε ημέρες ακραίου καύσωνα, κυρίως τα μικρότερα παιδιά βουτάνε στα σιντριβάνια να δροσιστούν.

Σε πόλεις όπως η Ρώμη τα σιντριβάνια αποτελούν, κορυφαία αξιοθέατα, πόλο έλξης εκατομμυρίων τουριστών, με την Fontana di trevi να είναι σίγουρα το πιο φωτογραφισμένο και επισκέψιμο στο είδους του.

Στην Θεσσαλονίκη απουσιάζουν τα μεγάλα και εντυπωσιακά σιντριβάνια ωστόσο αυτά που υπάρχουν είναι σε κεντρικά κομβικά σημεία και κάποια από αυτά διακοσμούνται με όμορφα αγάλματα. Το σιντριβάνι στην Εθνικής Αμύνης που έδωσε και το όνομα του στην ομώνυμη πλατεία, το αγόρι που σφυρίζει στην πλατεία Ναβαρίνου, η καθιστή γυναίκα έξω από το Βασιλικό Θέατρο, οι Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου εντός της ΔΕΘ αλλά και στην παραλία, το σιντριβάνι της πλατείας Άθωνος, είναι μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά. Αν και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να αποτελούν μια όμορφη εικόνα της καθημερινότητας μας τις περισσότερες ημέρες του χρόνου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων έχουν την εικόνα πλήρους εγκατάλειψης. 

Ιούλιος μήνας και εν μέσω ημερών με καύσωνα κανένα από τα σιντριβάνια αυτά δεν είναι σε λειτουργία, καμία ώρα της ημέρας. Έχουν αφεθεί να παρακμάζουν και να μαραζώνουν χωρίς λόγο ύπαρξης. Το ακόμα χειρότερο είναι πως τα λιμνάζοντα νερά τους αποτελούν εστία μόλυνσης και σε πολλές περιπτώσεις έχουν γίνει πλέον κάδοι σκουπιδιών μιας και ο κάθε περαστικός φροντίζει να πετάξει κάτι μέσα σε αυτά. Σπάνιες είναι οι φορές που θα συναντήσει κανείς τα σιντριβάνια της πόλης, καθαρά, φωτισμένα και σε λειτουργία με κάποιους να έχουν την μέριμνα για την συντήρηση και την σωστή λειτουργία τους. Σε μια πόλη που θέλουμε να είναι τουριστική και ανταγωνιστική, αυτήν την εικόνα έχουν σήμερα τα σιντριβάνια της.

Τα πρώτα ελληνικά κόμικ για παιδιά βρίσκονται στα περίπτερα

Η AddArt και ο Δημήτρης Σαββαΐδης παρουσιάζουν το πρώτο ελληνικό κόμικ φαντασίας για παιδιά με τον τίτλο «Μπαμπουρες» που κυκλοφορεί ήδη στα περίπτερα.

Η AddArt, ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2014 και έχει ως στόχο την προώθηση του πολιτισμού στο ευρύ κοινό και τη δημιουργία πρωτότυπων έργων μέσα από τα οποία θα προαχθούν κοινωνικά μηνύματα.

 
Η AddArt διοργανώνει ποικίλες δράσεις πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου όπως εκδηλώσεις και φεστιβάλ με επίκεντρο τις εικαστικές, οπτικοακουστικές και ψηφιακές τέχνες. Στο έμπειρο δυναμικό της, που φτάνει μία ομάδα περίπου 20 ατόμων, συγκαταλέγονται δημιουργοί comics, animators, σεναριογράφοι, κινηματογραφιστές και φωτογράφοι.

Βανα Αναστασιάδου Η βασίλισσα του εσώρουχου

Μια  από τις πιο αναγνωρίσιμες περσόνες της πόλης η Βάνα γνωστή και ως Romina πρωταγωνιστεί στον κόσμο του εσώρουχου. Φιλόζωη, κοινωνική, μαμά και γιαγιά , ήρθε να σπάσει τα στερεότυπα και τις συνήθειες της Θεσσαλονίκης  και να μας διδάξει πως το εσώρουχο δεν είναι απλά ένα κομμάτι ύφασμα κάτω από τα ρούχα μας.

Οι Roma Reporters ανέκριναν τον γνωστό Youtuber Panos Dent Game!

Οι Roma Reporters ανέκριναν τον γνωστό Youtuber Panos Dent Game και δημοσίευσαν την συνέντευξη στο μεγαλύτερο site της πόλης στην Παράλλαξη.
 https://parallaximag.gr/thessaloniki/oi-roma-reporters-anekrinan-ton-gnosto-youtuber-panos-dent-game

Λάκης Ράππος ο τελευταίος αιθουσάρχης της Θεσσαλονίκης

Η ιστορία των κινηματογράφων της Θεσσαλονίκης περνάει μέσα από την ζωή του Λάκη Ράππου. Στα 74 του χρόνια, γνωστός σε όλους τους σινεφίλ της πόλης και  σε όσους ασχολούνται με τον κινηματογράφο, υπήρξε ο ιδιοκτήτης σχεδόν όλων των αιθουσών θερινών και χειμερινών της πόλης και παρά την κρίση και τα σκαμπανεβάσματα που περνάει όλα αυτά τα χρόνια ο κινηματογράφος δεν το βάζει κάτω και είναι αποφασισμένος να συνεχίσει μέχρι το τέλος.

Τα περίπτερα

Αναπόσπαστο στοιχείο της Ελληνικής κουλτούρας, τα περίπτερα μετρούν έναν αιώνα στην καθημερινότητα μας και τείνουν πλέον να εξαφανιστούν. Αυτή είναι η ιστορία και η σημασία τους. 

Η Πακιστανική κοινότητα της Θεσσαλονίκης

Πως άλλαξε η τοπογραφία της Μοναστηρίου μετά την έλευση των Πακιστανών. Μια έρευνα στα Πακιστανικά στέκια της πόλης.

Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, ήταν από πάντα τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα προσέλκυσης μεταναστών και προσφύγων που κατέφταναν στην χώρα. Τα τελευταία χρόνια με την προσφυγική κρίση να αναγκάζει εκατοντάδες ανθρώπους να μετακινούνται στην Ευρώπη το τοπίο σε περιοχές όπως ο σταθμός των τραίνων, ο Βαρδάρης η Αριστοτέλους έχει αλλάξει αισθητά. Οι Πακιστανοί από την δεκαετία του 1970 και 1980, εγκαταλείπουν κατά δεκάδες την χώρα τους, κυρίως οι νεαροί άντρες και είτε περνούν από την χώρα μας με την ελπίδα μιας νέας καλύτερης ζωής σε μια μεγάλη πόλη της Ευρώπης, είτε μένουν σ αυτήν. Όσο περισσότερα χρόνια βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη, εντάσσονται στο εργατικό δυναμικό δουλεύοντας κυρίως σε βενζινάδικα, πλυντήρια αυτοκινήτων, λαϊκές αγορές και χωράφια. Αν καταφέρουν να πάρουν άσυλο παραμένουν για χρόνια στην Ελλάδα.  Ο αριθμός των Πακιστανών ολοένα και αυξάνεται στην Θεσσαλονίκη. Πριν από μια 10 ετία η πλειοψηφία αυτών προτιμούσε την Αθήνα ως επιλογή ζωής. Σήμερα εκατοντάδες ζουν και στην πόλη μας η μετακινούνται από και προς αυτήν.  Αυτοί που βρίσκονται κάποια χρόνια στην Ελλάδα και γνωρίζουν ελληνικά, αντιλήφθηκαν τον τελευταίο ένα χρόνο πως οι Πακιστανοί συμπατριώτες τους δεν έχουν κανένα σημείο αναφοράς, κανένα στέκι που να μπορούν να συνευρίσκονται και να περνάνε την ώρα τους και αποφάσισαν να επενδύσουν επιχειρηματικά στον τομέα της παροχής υπηρεσιών σε Πακιστανούς αλλά και Ινδούς, Σύριους, Κούρδους, Αφγανούς.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : LOVE Robert Indiana

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : Το Παρεκκλήσι της Ουράνιας Κλίμακας του Στυλιανού Αντωνάκου

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Αγάλματα : Ορίζοντας – Κώστας Βαρώτσος

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα κάποια άλλα λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφισμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη. 

Υπαίθρια στέκια της πόλης Η χρήση του δημόσιου χώρου στην Θεσσαλονίκη

Στην Καμάρα ήταν που νοίκιασα το πρώτο μου σπίτι ως φοιτητής. Δίπλα στην Παναγία Δέξια. Έβγαινα από την είσοδο της πολυκατοικίας και ήταν σαν να ήμουν ξαφνικά στο κέντρο του κόσμου, γιατί η Καμάρα και η Ναβαρίνου την δεκαετία του 1990 και μέχρι το 2000 ήταν το κέντρο του κόσμου για μένα.  Σε μια εποχή δίχως έξυπνα κινητά και πρόσβαση στο διαδίκτυο η  Καμάρα ήταν το σημείο των ραντεβού όλης της πόλης, μια πολύβουη κυψέλη ειδικά Σάββατο βράδυ. Και σήμερα αποτελεί μια περιοχή από την οποία περνάνε εκατοντάδες άνθρωποι. Τώρα όμως υπάρχουν και τα smartphone και η αναμονή δεν κρατάει πολύ.  Γύρω από την καμάρα αναπτύχθηκαν τα γνωστότερα στέκια –σημεία αναφοράς των φοιτητών λόγο της Πανεπιστημιούπολης που βρίσκεται δίπλα της. Στο ίδιο σημείο μπορεί κανείς ακόμα και σήμερα να βρει τον παράδεισο των φωτοτυπάδικων, δεκάδες φαγάδικα, καφετέριες, ρακομελάδικα. Ο χώρος έξω και γύρω από την Ροτόντα μέχρι κάτω στην Ναβαρίνου είναι πάντα γεμάτος από κόσμο. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς υπήρξε ραγδαία αύξηση της διακίνησης ναρκωτικών μέσα και γύρω από την Πανεπιστημιούπολη καθώς και την Ροτόντα. 

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : INCONTRI II του Μιχάλη Κατζουράκη

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Οι ζωές των άλλων: Παρασκευάς Σελίμ Aπο το γκέτο των δυτικών συνοικιών στα έδρανα της Βουλής

Η 8^η  Απριλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ρομα περηφάνιας. https://parallaximag.gr/parallax-view/ke-theos-eplase-tous-tsinganous

Οι τσιγγάνοι, ο μεγαλύτερος μετακινούμενος λαός της Ευρώπης μαζί με τα ήθη, τα έθιμα και την κουλτούρα τους κουβαλάνε στερεότυπα, προκαταλήψεις και ρατσισμό που η κοινωνία τους έχει φορτώσει βάζοντας τους στο περιθώριο. Ο Παρασκευάς Σελίμ είναι ένα μόνο από τα πολλά παιδιά του Φάρου του κόσμου, του αποδεικνύουν με τα επιτεύγματα τους πως «Μπορούν να είναι υπερήφανοι που είναι τσιγγάνοι, γιατί μπορούν να πάνε ενάντια στα στερεότυπα, να τα προσπεράσουν και να διαπρέψουν». Ο Παρασκευάς Σελίμ πριν από 5 χρόνια ήταν ένας ακόμα γίος που μπήκε στην μεγάλη οικογένεια του πατέρα Αθηναγόρα και του Φάρου του κόσμου. Αυτή είναι η ιστορία του. 

8 Απριλίου Παγκόσμια ημέρα Ρομά Περηφάνειας

Το μεγαλύτερο επίτευγμα των τσιγγάνων είναι σίγουρα το γεγονός ότι μετά από εκατοντάδες χρόνια περιπλανήσεων, διώξεων, φυλακίσεων, βασανιστηρίων και θανάτων και παρ όλα τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που ακόμα τους κατατρέχουν διέσωσαν την γλώσσα, την κουλτούρα, τον πολιτισμό τους και κατάφεραν να επηρεάσουν και να επηρεαστούν από κάθε χώρα που τους υποδέχτηκε και έγινε πατρίδα τους. Σαν σήμερα (αλλά και κάθε μέρα) γιορτάζουν την περηφάνια τους.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : Ομπρέλες Γιώργος Ζογγολόπουλος

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : «Κυπαρίττινος - Μνημείο για τους Εθνικούς Ευεργέτες» Γιώργος Τσακίρης

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : Λουόμενη του Νικόλα Παυλόπουλου

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Λουκία, το κορίτσι της Τούμπας»

«Έλα μανούλα μου» λέει μια φωνή στο τηλέφωνο.

Της εξηγώ πως θέλω να περάσω από το σπίτι της να μιλήσουμε.

«Συνέντευξη θέλεις;  Τι θα μου θυμίσεις πάλι» αναφωνεί συγκινημένη η Λουκία μια από τις πιο θρυλικές περσόνες της Τούμπας.

Εκεί στο ίδιο υπόγειο σπιτάκι που ζει τα τελευταία 50 χρόνια με υποδέχτηκε στην είσοδο με μια κόκκινη ρόμπα. Στα πόδια της τα δυο παιδιά της, τα σκυλάκια της η μόνιμη συντροφιά στο σπίτι. 

Η ιπτάμενη ιστορία της Θεσσαλονίκης

Ελάχιστα έχουν γραφτεί για την ιπτάμενη ιστορία της Θεσσαλονίκης παρότι έχει γνωρίσει ένδοξές στιγμές και σημαντικές πρωτιές. Ο συγγραφέας και υποψήφιος δήμαρχος στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, Μιχάλης Τρεμόπουλος πριν από μερικά χρόνια  μελέτησε εκτενώς τα θέμα και το παρουσίασε σε ένα συλλεκτικό λεύκωμα  που παρόμοιο του δεν έχει κυκλοφορήσει, με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, ρίχνοντας φως σε ιστορικά ντοκουμέντα της αεροπορικής ιστορίας  στης Θεσσαλονίκης.

Όταν ο ψηφιακός κόσμος ζητάει μια δεύτερη ευκαιρία!!!

Αρκετοί ήταν αυτοί που είδαν πριν χρόνια, όταν το διαδίκτυο δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές, να ανοίγεται  μπροστά τους μια νέα αγορά, ένας καινούργιος κόσμος με πολλές δυνατότητες. Η εξέλιξη ήταν ραγδαία, δεν γνωρίζω αν το περίμεναν ακόμα και οι ίδιοι που την σχεδίασαν.

Εκατομμύρια άνθρωποι  με ένα κινητό στο χέρι μπορούν να μιλήσουν, να κάνουν αγορές, να βγάλουν φωτογραφίες, να παίξουν, να δουν ταινίες και σειρές. Μπορούν να κάνουν σχεδόν τα πάντα.

Είναι γνωστό πως κάθε μας ψηφιακή κίνηση αφήνει ένα αποτύπωμα. Αναζητάς ένα βιβλίο; Τις  επόμενες ημέρες θα βομβαρδίζεσαι  από διαφημίσεις  βιβλίων  με παρόμοιο περιεχόμενο. Ψάχνεις για πτήσεις στην Βουδαπέστη; Οι  επόμενες διαφημίσεις θα είναι από ξενοδοχεία στο κέντρο της Βουδαπέστης κ.ο.κ 

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : "Το Βήμα του Μακεδόνα" του Βαγγέλη Γαληνού

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Umer

Γνωριστήκαμε με τον Umer μέσα από την ενεργή ακτιβιστική του δράση στο «Οικόπολις», σε πρωτοβουλίες όπως τα γεύματα αστέγων, τα γεύματα για πρόσφυγες και άλλες ανθρωπιστικές δράσεις. Πρόσφυγας ο ίδιος, νέος με όνειρα και φιλοδοξίες, φόβους και ανησυχίες, μου μίλησε για την ζωή του, το παρελθόν και το παρόν αλλά και για το πώς σκέφτεται, πως θα ήθελε να φτιάξει το μέλλον.

Ο Γιάννης Παλαμιώτης μιλάει για τη «Μητροκτονία»

Το βιβλίο του Γιάννη Παλαμιώτη «Μητροκτονία»  επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τύρφη. Η «Μητροκτονία» δεν είναι ένα οποιοδήποτε βιβλίο, καθώς διαπραγματεύεται ζητήματα που δύσκολα θίγει κανείς με τον τρόπο που το κάνει αυτό το βιβλίο. Η νοσηρή σχέση με τη μητέρα, η διαπραγμάτευση του αναδυόμενου εαυτού με τον κόσμο, ο συνταρακτική υπόθεση των διαφορετικών ερωτικών επιλογών ειδικά στην παιδική ηλικία, η τρυφερή σχέση με τον πατέρα, η ένταση και η εφιαλτική σχέση έλξης και ταυτόχρονα καταστροφής αυτού που παθολογικά αγαπάμε και φυσικά η ανάπτυξη της προσωπικότητας μέσα από μια θαρραλέα εξιστόρηση όσων θεμάτων αντιμετωπίζει στην προσπάθειά του ο άνθρωπος. Αιρετικό, προκλητικό, δίχως ταμπού και προκαταλήψεις το βιβλίο του Γιάννη Παλαμιώτη «Μητροκτονία» έρχεται να ταράξει ίσως ανεπανόρθωτα τα λιμνάζοντα νερά της καθημερινής μας ύπαρξης και να θέσει εκ νέου τους όρους για πολλά από τα αυτονόητά μας.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : «Παλμός» του Δημήτρη Αρμακόλα

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Ανακαλύψτε τα γλυπτά της πόλης : Κόσμος της καινοτομίας του Παύλου Κουγιουμτζή

Στέκουν δίπλα μας, τα προσπερνάμε, πολλές φορές μπορεί να μην παρατηρούμε καν την ύπαρξη τους. Είναι τα αγάλματα, οι προτομές και οι εικαστικές συνθέσεις στης πόλης και αποτελούν αναπόσπαστό κομμάτι της. Πολλά από αυτά είναι τόσο γνωστά που έγιναν το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης  όπως το άγαλμα του Βενιζέλου, οι ομπρέλες του Ζογγγολόπουλου, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κάποια είναι πιο σύγχρονα, κάποια λιγότερο γνωστά μερικά είναι πολυφωτογραφιμένα άλλα έχουν αφεθεί και παρακμάζουν. Στέκουν δίπλα σε μεγάλους δρόμους και πλατείες ακίνητα και μας διηγούνται ιστορίες από την πόλη.

Ένα γκράφιτι του Αγίου Παίσιου στην Πλατεία Μετεώρων.

Όσα χρόνια και αν ζεις στην Θεσσαλονίκη, πάντα κάποιος δρόμος της θα σε βγάζει μπροστά σε μια νέα έκπληξη.